قصه بودجه و غصه فرهنگ -۳؛ نگاه واقع بینانه ای به تئاتر نمی گردد

قصه بودجه و غصه فرهنگ -۳؛ نگاه واقع بینانه ای به تئاتر نمی گردد

پیلانو: مدیرعامل خانه تئاتر معتقد می باشد طی سالهای گذشته نگاه واقع بینانه ای نسبت به تئاتر وجود نداشته و حالا زمان امتحان تاریخی مجلس است تا به محور فرهنگی و روح آن که هنر است توجه ویژه کند.

شهرام گیل آبادی مدیرعامل «خانه تئاتر» درباره وضعیت نامناسب بودجه حوزه فرهنگ خصوصاً تئاتر طی دهه های گذشته و تأثیر این وضعیت، به خبرنگار مهر اظهار داشت: بودجه مرحله نخست سیاستگذاری عملیاتی یک پروسه است که برمبنای چشم انداز، ماموریت و اهداف تدوین می شود. هر بودجه ای اگر چند بخش جدی را درون خود تعریف نکند شکست خورده خواهد بود و نظارت بر آن کاملاً سلیقه ای می شود.
وی متذکر شدم متأسفانه در فضای فرهنگی کشور چشم انداز روشنی وجود ندارد و توسعه فضای فرهنگی و هنری نیز به نسبت به فضای جمعیتی و نیازهای روز کشورمان متناسب نیست. تئاتر هم بغیر از این مقوله نیست به این علت که ارزش های واقعی تئاتر و کارکردهای آنکه در جوامع مدرن بسیار مورد اقبال و توجه است، اینجا دیده نمی گردد.
گیل آبادی افزود: چون چشم انداز روشنی وجود ندارد که برمبنای آن سیاستگذاری روشن و برمبنای آن سیاستگذاری، برنامه ریزی روشنی داشته باشیم، بدون شک کارکرد تئاتر در رابطه با توسعه فکری، اندیشگی و توسعه و پیشرفت جامعه مورد سؤال و گرفتار نقص است.
سیاست گذاران فرهنگی برنامه ای برای بودجه ندارند
این مدیر و هنرمند عرصه تئاتر تاکید کرد: چون سیاست گذاران فرهنگی اقتضایی عمل می کنند و برنامه ریزی روشنی برای بودجه ندارند، بودجه هم برمبنای چشم انداز شکل نمی گیرد پس بودجه هم عملیاتی نیست. این سال ها تئاتر از عدم داشتن پشتیبانی مادی که بودجه قسمتی از آن است، به شدت گرفتار رنج بوده است و هنرمندان، ساز و کار عملیاتی آن و توسعه فضاهای تئاتری هم گرفتار یک عقب افتادگی جدی است که مطمئناً در تاریخ پاسخی برای این عقب افتادگی جدی نداریم.
قانونگذار هم شامل کمیسیون فرهنگی مجلس، کمیسیون بودجه یا در فضای تلفیق آشنایی جدی با تئاتر ندارند و به شکل دفعی و اقتضایی سهم ناچیزی را در بودجه ای که برای فرهنگ و هنر تعریف شده به تئاتر اختصاص می دهد وی درباره اینکه چه عوامل موجب شکل نگرفتن چشم انداز و برنامه ریزی روشن در حوزه تئاتر شده اند، توضیح داد: یک بخش موضوع مسئولانی هستند که چون تخصص لازم نسبت به تئاتر را ندارند مجبور هستند اقتضایی عمل کنند و در نهایت بازدارندگی، نمی توانند توجیه روشن عملیاتی برای بخش قانونگذار برای توسعه این بخش داشته باشند. قانونگذار هم شامل کمیسیون فرهنگی مجلس، کمیسیون بودجه یا در فضای تلفیق آشنایی جدی با تئاتر ندارند و به شکل دفعی و اقتضایی سهم ناچیزی را در بودجه ای که برای فرهنگ و هنر تعریف شده به تئاتر اختصاص می دهد.
گیل آبادی در ادامه سخنان خود اظهار نمود: به این علت است که هم تئاتر پشتیبان ندارد و کارکرد خودرا از دست می دهد، هم مسئولان توجیهی منطقی برای قانونگذار ندارند، هم قانونگذار تکلیف روشنی را برای تئاتر تعریف نمی کند و هم اینکه در اقتضائات مختلف نظیر مشکلات اقتصادی مردم، مجبور هستند تا بودجه را صرف حوزه های دیگر کنند.
وی با اعلان اینکه اگر فرهنگ توسعه پیدا کند مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جامعه هم مرتفع خواهد شد و زندگی مردم هم رنگ و بو و تعریف دیگری به خود می گیرد، تصریح کرد: اولویت های کشور در نظام سیاستگذاری گرفتار خدشه هستند و متأسفانه محور حرکت اولویت ها از سمت فضای معنوی، فکری و معنوی به سمت مسائل مادی و مالی چرخش پیدا کرده است.
بهترین فرصت برای اصلاح اولویت ها در بودجه ریزی
این مدیر فرهنگی و هنری معتقد می باشد الان در بودجه بهترین فرصت است که هم اولویت ها اصلاح شوند و هم بودجه ریزی برمبنای ایده، اندیشه و پیش رفتارهای جامعه ایرانی چرخش پیدا کند و بودجه به سمت عملیاتی کردن موضوعی برود که می تواند توسعه فرهنگی را درون خود داشته باشد.
مدیرعامل خانه تئاتر با اعلان اینکه متأسفم که طی این سال ها تقلیل گرا با هنر برخورد شده است و متأسفم که نوع نگاهی که به تئاتر وجود دارد نگاه واقع بینانه و روشن بینانه ای نیست، اشاره کرد: الان بهترین امتحان برای بخش قانونگذار است که باید از این امتحان روسفید بیرون بیاید برای اینکه یکی از محورهای توسعه که تاکید مسئولان بلندپایه نظام را هم درون خود دارد، محور فرهنگی است و اگر مجلس این محور را با روح فرهنگ که هنر است درست نبیند از امتحان تاریخی خود سربلند بیرون نمی آید.
گیل آبادی در انتهای سخنان خود اظهار داشت: الان وقت آنست که کمیسیون فرهنگی مجلس نشست های کارشناسی با حضور متخصصان ترتیب دهد و حرف آنها را بشنود. اینجاست که ضعف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستگاه های فرهنگی هم بیشتر خودرا نشان میدهد که کار جدی در چشم انداز، تعریف اهداف و سیاست ها انجام نداده اند و بیشتر هم فرهنگ و هنر را اقتضایی دیده اند.

منبع: