پروانه اعتمادی هنرمند نقاش درگذشت

پیلانو: پروانه اعتمادی هنرمند نقاش تجربه گرا امروز اول فروردین ماه در 78 سالگی فوت کرد.

به گزارش پیلانو به نقل از مهر، بنیاد پروانه اعتمادی اعلام نمود که این هنرمند، امروز اول فروردین ماه ۱۴۰۴ از دنیا رفت.
پروانه اعتمادی همچین همسر رویین پاکباز تاریخ نگار هنر، منتقد و نقاش نوگرای ایرانی است که نقش برجسته ی را در تبدیل رشته تاریخ هنر به یک زمینه علمی و دانشگاهی در ایران بر عهده داشته است.
آثار پروانه اعتمادی در موزه های معتبری چون موزه هنرهای معاصر تهران و مرکز ژرژ پمپیدو پاریس نگهداری می شوند.

اثر پروانه اعتمادی در موزه هنرهای معاصر تهران؛ تکنیک: سیمان روی تخته، ۱۳۵۴

پروانه اعتمادی متولد ۱۳۲۶ در بیرجند، هنرمندی تجربه گرا است که در طول بالاتر از پنج دهه فعالیت خود، دوره های کاری متفاوتی را تجربه کرده و به مهارتهای مختلفی رو آورده است. اعتمادی بیش از تمامی با نقاشی هایی که از طبیعت بی جان خلق کرده شناخته می شود. او نماهای خانگی یا اشیا آشنا و معمولی از زندگی روزمره را با زبانی ساده، خلاصه و گاه شاعرانه به تصویر می کشید. در این نقاشی ها، فرم و شکل ظاهری اشیا بر روایت و بیانگری غلبه دارد. وی قدرت کشف زیبایی در چیزهایی را داشت که شاید در نگاه عموم زیبا به نظر نرسند مثل بطری ها، پیت های حلبی و گلدان ها.
اعتمادی، نقاشی را نزد بهمن محصص شروع کرد و تنها شاگرد مستقیم این هنرمند شمرده می شود. وی وارد دانشکده هنرهای زیبای تهران شد، اما ۲ سال بعد تحصیل را نیمه کاره رها کرد. پروانه اعتمادی با نقاشی های طبیعت بیجان و بطور اخص نقاشی های سیمانی در دهه ۱۳۵۰ شناخته می شود. اعتمادی از اواخر دهه چهل به تجربه گرایی های فرمی رو آورد. شاخص ترین آثار او نقاشی های طبیعت بی جان ساده، خلاصه و بدون جزییاتی است که روی بافت خشن سیمانی تصویر کرده است.
اعتمادی اولین نمایشگاه خودرا در سال ۱۳۴۸ در تالار قندریز برگزار کرد. در طول دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ نیز آثار متنوعی با تکنیک مدادرنگی آفریده است. بصورت کلی چهار دوره کاری با مهارتهای رنگ روغن و سیمان، پاستل، مداد رنگی و کلاژ را می توان در آثار پروانه اعتمادی مشاهده کرد.
در سال ۱۳۹۸ بهمن کیارستمی مستندی از زندگی اعتمادی با نام «پروانه» ساخت که گوشه هایی از زندگی، کارها و نگاه ویژه ی او نسبت به هنر و تاریخ معاصر ایران را نشان می داد. در این مستند از عکس ها و فیلم های آرشیوی دوران جوانی این هنرمند هم استفاده شده و نام پروانه اعتمادی، در آخر فیلم در کنار نام کارگردان آمده است؛ نشانی از این واقعیت که این هنرمند جست وجوگر در مقابل ساخت فیلم زندگی نامه ای معمولی مقاومت کرده و خودش در روند ساخت نقش داشته است.
خبرگزاری مهر درگذشت این هنرمند را به خانواده و جامعه هنرهای تجسمی تسلیت می گوید.

منبع: pilano.ir