شگفتی های مغز در مواجهه با موسیقی

به گزارش پیلانو یافته های جدید محققان نشان داده است در مغز هیچ مرکز ویژه موسیقی وجود ندارد، ولی موسیقی نقاط خیلی از مغز را درگیر می کند و به قول یکی از محققان حوزه فیزیک و موسیقی، فطری بودن موسیقی می‎ تواند ناشی از این امر باشد.
بیژن نوروز، مدیر یکی از شرکتهای استارت آپ های فعال در حوزه موسیقی علمی و نجومی در گفتگو با ایسنا ضمن اشاره به توسعه فناوری های نوظهور در حوزه موسیقی با تکیه بر این که چه بخواهیم و چه نخواهیم همگی ما در محاصره موسیقی قرار داریم، اظهار داشت: شنیدن اوج نوازندگی یک ارکستر فرح بخش، چشمانمان را تر و در اعماق وجود ما رخنه می کند. فیلمها و برنامه های تلویزیونی در پس موجی از موسیقی که در پس زمینه نواخته می شود به آنچه می بینیم، رنگ و بو می بخشد.
وی با اشاره به اینکه اشتیاق انسان به موسیقی در اعماق وجود ما ریشه دارد، اظهار نمود: بشر از سپیده دم پیدایش فرهنگ مشغول به ساخت موسیقی بوده است، بگونه ای که انسان های نخستین، بیشتر از ۳۰ هزار سال پیش فلوت هایی از جنس استخوان، سازهای کوبه ای و زنبورک می نواختند و تمام جوامعی که می شناسیم دستی بر موسیقی داشته اند که این امر نشان داده است تمایلات به موسیقی امری فطری و درونی است.
نوروز، تمایل نوزادان به صداهای هم آهنگ و بی علاقگی آنها نسبت به اصوات ناموزون را از دیگر علل فطری بودن تمایل انسان به موسیقی دانست و افزود: ولی این که «چرا موسیقی با دارا بودن محبوبیت جهانی و قدرتی که در برانگیختن احساسات ما دارد، تا این اندازه نافذ و حائز اهمیت است؟» سوالی است که هنوز هم دانشمندان علوم اعصاب، در این حوزه به پاسخی نهایی نرسیده اند. اما طی سالهای اخیر به درک منسجم تری در مورد محل و نحوه پردازش موسیقی در مغز رسیده اند و این شالوده یافتن پاسخ چنین پرسش های بنیادی است.
وی افزود: در مطالعات انجام شده روی بیماران دارای صدمه های مغزی و تصویربرداری از افراد سالم هیچ مرکزی از مغز که مختص به موسیقی باشد، نشان داده نشد، ولی در عوض، موسیقی نقاط بسیاری که در سراسر مغز قرار دارند همچون آن بخش هایی که معمولاً در دیگر انواع شناخت دخیل هستند را درگیر می کند.
این محقق حوزه موسیقی علمی با اشاره به اینکه این نقاط فعال در مغز، در افرادی با تجارب و آموزه های موسیقایی مختلف متفاوت می باشد، خاطرنشان کرد: گوش انسان کمترین سلول های حسی را نسبت به دیگر اندام های حسی دارد. در گوش ۳۵۰۰ یاخته مویی داخلی وجود دارد، در حالیکه در گیرنده های نوری چشم ما ۱۰۰ میلیون از این یاخته ها وجود دارد. با این وجود عکس العمل ذهنی ما نسبت به موسیقی فوق العاده وفق پذیر است؛ تا آنجا که حتی مطالعه ای کوچک در این حوزه هم قادر به بازنگاری روشی است که مغز داده های موسیقایی را حس می کند.